پایان یک مسیر و آغاز یک روایت

آیت الله سیدابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری که سیاست را از سطح میزهای رسمی به دل کوچه ها و روستاها برد، در سفرهایش به خراسان جنوبی، الگویی از سیاست ورزی مردم محور را به نمایش گذاشت؛ حضوری که نه بر پایه شعار، بلکه با صدای مردم، افتتاح پروژه ها و اقدام های عملی گره خورده بود.

سالروز شهادت آیت الله سیدابراهیم رئیسی، شهیدجمهور فقید جمهوری اسلامی ایران، فرصت بازخوانی راه و کارنامه مردی است که سیاست را نه در اتاق های بسته بلکه در میدان مردم معنا کرد.

مردی که در مسئولیت های گوناگونش از قوه قضائیه تا ریاست جمهوری، همواره نگاهش به عدالت، محرومیت زدایی، حضور در صحنه، و اتصال مستقیم با بدنه جامعه بود. شخصیتی که برای بسیاری نماد «شنیدن» در میان انبوه نشنیدن ها بود و صدای او پژواکی از دردها و امیدهای مردم در متن کشور.

با شهادت آیت الله رئیسی در سانحه دلخراش سقوط بالگرد در دیزمار آذربایجان شرقی، کشور نه فقط یک رئیس جمهور، بلکه یک کنشگر مردمی و مجاهد پرتلاش را از دست داد. مردی که حضورش را در «میدان» نه در کلام، که در سفرهای متعدد و گفت وگوهای بی واسطه با مردم اثبات کرد.

یکی از نقاط برجسته این حضور، خراسان جنوبی بود؛ استانی که بارها میزبان رئیس جمهور مردمی شد و از ثمرات این توجه، آثار ملموسی بر جای ماند.

سه سفر و یک نگاه ثابت

آیت الله رئیسی در دوره مسئولیت خود، سه سفر رسمی به خراسان جنوبی انجام داد؛ سفرهایی که صرفاً بازدید نبودند، بلکه با تصمیم سازی، آغاز پروژه، افتتاح طرح های نیمه تمام و شنیدن حرف مردم گره خورده بودند.

در نخستین سفر، کلید پروژه راه آهن شرق کشور زده شد؛ مسیری حیاتی برای اتصال استان به ریل توسعه. در کنار آن، احداث راه 22 روستا و طرح های زیرساختی دیگر نیز از محل اعتبارات همین سفر آغاز شد.

سفر دوم، بیشتر رنگ و بوی «پیگیری وعده ها» را داشت. بهره برداری از مدول دوم تصفیه خانه پساب بیرجند، افتتاح خط احیای مجتمع فولاد قائنات، بازدید از کارخانه تولید تایر ایرانی و رسیدگی به طرح توسعه نهبندان بخشی از این برنامه ها بود. نکته مهم در این سفر، تمرکز بر حوزه های اشتغال، آب و صنعت بود که اولویت های مردم استان را هدف گرفته بود.

در سومین سفر، دستور تأسیس «ستاد احیا و بازسازی قنوات استان» صادر شد که خروجی آن تاکنون مرمت و احیای بیش از 230 رشته قنات بوده است. رئیس جمهور همچنین در طبس، با کارگران معادن زغال سنگ دیدار و پای دغدغه های آن ها نشست و انتقال آب از دریای عمان را به عنوان یک مطالبه مهم در دستور کار قرار داد.

اربعین، مردم و رئیس جمهور

آخرین سفر آیت الله رئیسی به خراسان جنوبی با مناسبت اربعین حسینی مقارن شد. حضور او در مراسم پیاده روی جاماندگان اربعین در بیرجند، آن هم نه از جایگاه رئیس جمهور، بلکه به عنوان عزاداری در کنار مردم، تصویری متفاوت و نزدیک از رابطه مردم و رئیس دولت را به نمایش گذاشت. او در مسیر بلوار امام رضا(ع) تا آستان مقدس امامزادگان باقریه، با مردم عزادار همراه شد، در مراسم سخنرانی کرد، با کودکان گفت وگو کرد، اذان در گوش نوزاد خواند و مستقیماً حرف مردم را شنید. این صحنه ها نه شعار، بلکه رویکردی عملی از مردم باوری در ساختار قدرت بود.

در همین سفر، پروژه آغاز عملیات زیرسازی خط آهن نهبندان، بیرجند، قاین و یونسی نیز کلید خورد؛ طرحی که می تواند آینده ترانزیتی و اقتصادی استان را دگرگون کند.

شنیدن بدون واسطه در سفر فردوس، رئیس جمهور نه فقط از اربعین گفت، بلکه با مردم در مصلی شهر سخن گفت و بر اهمیت زیست عاشورایی در همه ابعاد زندگی تأکید کرد.

در دیدار با نخبگان، دانشگاهیان، روحانیون و فعالان اقتصادی استان نیز، نگاه رئیس جمهور به جهاد تبیین، روایت امید، و رسالت جریان نخبگانی در پاسخ به جنگ ترکیبی رسانه ای پررنگ بود.

شهادت آیت الله رئیسی پایانی تلخ بر فصلی پُرکار بود. اما کارنامه او، به ویژه در استان هایی چون خراسان جنوبی، در قالب طرح ها، پروژه ها، مسیرهای آغازشده و دل های دیده شده، هنوز روایت می شود. بازخوانی این حضور، نه صرفاً برای تجلیل، که برای ادامه همان مسیر مردمی، جهادی و بی واسطه ضرورت دارد.

این استان، همچنان به همان نگاه عدالت محور نیاز دارد؛ همان نگاهی که قنات ها را زنده کرد و دل ها را شنید.

یکی از مهم ترین ویژگی های مدیریتی آیت الله رئیسی، تلاش برای تبدیل شعار عدالت به اقدام عینی بود. در خراسان جنوبی، این رویکرد با تمرکز بر مناطق محروم، اختصاص اعتبارات ویژه به پروژه های عمرانی در نقاط کم برخوردار، و پیگیری مسائل زیرساختی روستاها تجلی یافت. در جلسات شورای اداری استان، او همواره از مسئولان می خواست که «ببینند، بشنوند و عمل کنند»؛ نه آنکه وعده ها را به آینده نامعلوم حواله دهند.

شاید تعبیر «مرد میدان» درباره آیت الله رئیسی صرفاً یک شعار سیاسی به نظر برسد، اما در تجربه خراسان جنوبی، این عنوان معنا یافت. از حضور در روستاهای کم برخوردار تا صدور فوری دستورات اجرایی، از همراهی با مردم در مناسبت های دینی تا گفت وگو با کارگران، همه حکایت از شخصیتی داشت که قدرت را نه ابزار امتیاز، بلکه مسئولیتی برای خدمت می دانست.

سپیده قلندری

انتهای پیام

نظرات

captcha